Δεν υπάρχουν λογια να περιγράψουν τα όσα όλοι σκέφτονται μετά το τραγικό συμβάν στα Τέμπη! Μήπως όμως υπάρχουν; Μήπως είναι πολύ σκληρά για να ακουστούν; Μήπως η οργή ξεχειλίζει και κάπως πρέπει να ακουστεί;
Ναι! Φυσικά και η σκέψη όλων μετατρέπεται σε μια μεγάλη προσευχή που αγκαλιάζει τις οικογένειες των θυμάτων και που αγκαλιάζει τους τραυματίες. Είναι όμως και η ίδια σκέψη που προσπαθεί να προσευχηθεί αντί να ουρλιάξει από θυμό για τα όσα παράλογα συμβαίνουν σε αυτή την χώρα.
Χιλιάδες ζωές χάνονται καθημερινά σε μικρότερα ή μεγαλύτερα σε αριθμό νεκρών ατυχήματα και σχεδόν τίποτα ουσιαστικό δεν γίνεται για να εξαλειφθούν οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτό! Ο λόγος απλός και εξοργιστικός παράλληλα!
Η ασφάλεια κοστίζει!!! Και ας έχουν πληρώσει οι πολίτες τα συστήματα ασφαλείας χρυσά.
Εξακολουθεί να κοστίζει!
Αντί να μας ενδιαφέρει η ουσία ο λαός ξεχνάει! Ξεχνάει γαμώτο ξεχνάει! Τα πόσα χρόνια μετράνε όλες αυτές οι κακοτεχνίες. Το πόσες κυβερνήσεις εναλλάχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια! Το τι έγινε στην ουσία και όχι στην θεωρία! Και το τραγικό; Σε λίγο καιρό απο τώρα θα «ξεχαστεί» και αυτό!!! Από τους πολλούς βεβαίως βεβαίως. Απο αυτούς που δεν έχει καεί το πετσί τους απο την κάθε τραγωδία που συμβαίνει σε αυτόν το τόπο! Απο όσους δεν χάσανε κάποιον στην άσφαλτο, δεν κάηκε κάποιος δικός του σε μια πυργκαγιά, δεν πνίγηκε κάποιος σε μια πλημμύρα, δεν κεραυνοβοληθηκε απο χιλιάδες βολτ σε κάποιο εργατικό ατύχημα, δεν σκοτώθηκε μέσα στο σπίτι του απο κάποια ληστεία, δεν έχασε το παιδί του απο μια τυχαία σφαίρα, που δεν εγκλωβίστηκε σε έναν σεισμό που δεν… που δεν … που δεν ….που ΔΕΝ!!!!
Γιατί η ουσία δεν είναι να βελτιώσουμε την χώρα, την περιφέρεια, την πόλη ή το χωριό μας αλλά πως να βολευτεί του καθενός ο εαυτός και να περνάει καλύτερα ανάλογα με το πολιτικο κομμα της κάθε τετραετίας. Αντί να είναι αυτονόητο ότι κάθε κομμα που αλλάζει θα αφήνει λαμπρή πορεία και πετυχημένες βελτιώσεις στους τόσους τομείς που χολένουν εμάς μας ενδιαφέρουν τα μεγάλο λόγια, να εναλλάσονται οι υπεύθυνοι (αλήθεια … τι ειρωνική λέξη…) και να «περνάμε καλά» όπως πολυ πρόσφατα άκουσα .
Και θες να ουρλιάξεις να φωνάξεις ότι δεν πάει έτσι ρε γαμώτο!!!
Οτι η εξέλιξή μας δεν έχει, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να έχει πολιτικό χρώμα, πολιτικές πεποιθήσεις και πολιτικές προεκτάσεις! Πρέπει να έχει πολιτικό σύστημα και κάποια πράγματα να είναι αδιαπραγμάτευτα! Η εξέλιξή μας πρέπει να διέπεται από τον σεβασμό!
Οτι πάνω απο όλα ΕΙΝΑΙ ο σεβασμός!
Ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή, στο δικαίωμα του καθενός μας να θέλει να ζήσει, να ονειρευτεί να δημιουργήσει!
Απο πότε το απλό και το αυτονόητο έγινε τόσο δύσκολο να το αντιληφθεί κάποιος;;
Ναι φυσικά και η κακή στιγμή είναι εκεί κρυμμένη σε τόσες και τόσες περιπτώσεις, έτοιμη να τα ανατρέψει όλα. Ναι φυσικά και υπάρχει το ανθρώπινο λάθος. Ναι φυσικά και υπάρχει η πιθανότητα ένα έμφραγμα ή ένα εγκεφαλικό να την φέρει στο προσκήνιο αλλά πώς γίνεται; ΠΩΣ;; Πως γίνεται να μην υπάρχει μια δικλείδα ασφαλείας; Και δύο … και τρείς!! Σε άλλα και άλλα ξέρουμε και χρησιμοποιούμε την ασφάλεια όταν θέλουμε να εφαρμοστεί κάτι και εκεί που πραγματικά χρειάζεται κάνουμε τι; ΤΙ;
Βάλτε να ακούσετε τις χιλιάδες μαρτυρίες οικογενειών που έχασαν ανθρώπους σε τόσα τραγικά συμβάντα, βάλτε να ακούσετε την μαρτυρίες όσων επέζησαν, όσων τα έζησαν από πρώτο χέρι και ακούστε τα ξανά και ξανά και μπείτε στην θέση τους, νιώστε την οργή, τον θυμό, την λύπη και τον πόνο και ας κάνουμε επιτέλους ΚΑΤΙ ΣΩΣΤΟ!!! ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!
Μπορω και αλλιως 